„Romanca na trąbkę” to czechosłowacka historia jednego zmysłowego lata, które wspólnie spędzają Vojta (Jaromír Hanzlík) i Terina (Zuzana Cigánová). On jest studentem, który pod nieobecność ojca opiekuje się dziadkiem, ona jest z rodziny, która jeździ po kraju z obwoźnym lunaparkiem. Jest to prawdziwa wakacyjna miłość: gwałtowna, zmysłowa, niemożliwa. Gdy wakacje się skończą, Terina będzie musiała wyjechać.

„Wielką majówkę” w reżyserii Krzysztofa Rogulskiego można próbować odczytywać w kluczu coming of age’owym, ale tak naprawdę ważne jest tu nie tyle „przejście” z jednego etapu życia w drugi, inicjacja seksualna lub emocjonalne dojrzewanie, ile młodzieńcza z ducha beztroska i poszukiwanie własnej wersji wolności w niesprzyjającej ku temu rzeczywistości.

Oczywiście, „Avengers: Koniec gry” to nie jest film realistyczny i nikt o zdrowych zmysłach nie będzie próbować tej teorii opchnąć. Ale sprzedawanie „złudzenia przypadku” jako rewolucji jest, moim skromnym zdaniem, małym oszustwem.

Bardzo lubię „Uciekaj!” Jordana Peele’go, ale „To my” wywaliło mnie z butów. Mam kilka wątpliwości, ale nie o nich będę mówić, za to chętnie poopowiadam o zaletach. Weź espresso i obejrzyj video. Innej kawy nie zdążysz wypić 😉

„Władcy przygód” to z jednej strony nastoletnia wersja „Mission Impossible”, z drugiej zaś postrzelona komedia na miarę polskich możliwości.

W latach 90. młodymi umysłami zawładnął tworzący na marginesie, nienależny i totalnie pojechany Gregg Araki. To właśnie jemu poświęcę na blogu kilka kolejnych tygodni.

JEZIORO OSOBLIWOŚCI, reż. Jan Batory, 1972 „Jezioro osobliwości” jest w istocie filmem osobliwym. Ten melodramat, oparty na jednej z powieści Krystyny Siesickiej — pierwszej damy polskiej literatury młodzieżowej — opowiada historię 16-letniej Marty, która musi poradzić sobie z wielkimi zmianami w swoim życiu. Matka dziewczyny ponownie wychodzi za mąż, i to za człowieka, który jest […]

Dla wszystkich, którzy lubią młodych bohaterów, smak pierwszej miłości i przyjemne ciepło, które rozchodzi się po ciele, gdy wszystko zmierza do dobrego zakończenia.

Film osadzony jest w latach 90.: dekadzie, która dała światu new queer cinema i wyzwoliła w USA nowe pokłady nieheteronormatywnych wizerunków, ale też straszyła AIDS jako chorobą homoseksualistów. Złudne jest jednak to bezpieczeństwo zapewniane przez dystans czasowy — oglądając ZŁE WYCHOWANIE CAMERON POST czuje się obecność wszystkich stereotypów i uprzedzeń, które dobrze się mają i dziś.

🗼Panie i Panowie, RKO przedstawia: 🗼 PANOWIE W CYLINDRACH / TOP HAT, reż. Mark Sandrich, 1935 Często mówi się o filmach z Fredem Astaire’m i Ginger Rogers jak gdyby był to 10-odcinkowy serial; swego rodzaju monolit. „W latach 30. najpopularniejsze były musicale z Astaire’m i Rogers”; „Astaire i Rogers przyczynili się do rozwoju gatunku”; „Filmy z […]