„A German Life” to ascetyczny dokument o II wojnie światowej; historia opowiadana z perspektywy osoby, która przez kilkanaście lat była niejako kimś pomiędzy „cywilem” a „urzędnikiem państwowym”. Brunhilde Pomsel – w chwili realizacji filmu 103-letnia kobieta – mówi o pracy dla Josepha Goebbelsa. Jej całościowy pogląd na sprawę jest tym bardziej interesujący, im częściej sięga ona do pamięci w sposób nielinearny wrażeniowy. Będąc wciąż rzutką na umyśle odnosi się zarówno do swoich stanów emocjonalnych z czasów niemieckiej okupacji, jak, post factum, poddaje te wydarzenia refleksji. W dobie „odbrązawiania” historii (a więc uznawania własnych win, szukania niuansów, odkopywania wieloznaczności) jej postawa stanowi świadectwo niepopularnego dziś prawa do uznania niewinności ludności cywilnej Niemiec, nieświadomej okrucieństwa, jakiego dopuszczał się Hitler i jego podwładni.

Zrealizowany w klasycznej formule film prezentuje w obrazie przemyślenia co najmniej dwojakiego rodzaju. Po pierwsze twórcy przedstawiają postać Brunhildy w czerni i bieli, z wykorzystaniem estetyki o wysokim (niemal komiksowym) nasyceniu kolorów, które eksponuje jej skórę, naznaczoną jakby wszystkimi przeżyciami, niezmywalnymi tak, jak nie do zamaskowania są głębokie zmarszczki na twarzy kobiety. Po drugie film zawiera fragmenty materiałów filmowych, którymi poprzeplatane są wypowiedzi Pomsel. Jej słowa zawsze kontrapunktowo dopełnia archiwalny obraz, w interesujący sposób komentujący jej słowa – jakby reżyserzy prowadzili za ich pośrednictwem dialog z bohaterką „A German Life”. W efekcie dokument choć prosty – robi wrażenie i nie daje się zbyt łatwo zaklasyfikować jako kolejny film przypominający o tragedii II wojny światowej.

Ocena: 4/6

„A German Life”, reż. Christian Krönes, Olaf S. Müller, Roland Schrotthofer, Florian Weigensamer, AT 2016, 107′